O nas i o blogu

Kim jesteśmy?


Kasia i Aga - 2 szalone, żądne przygód Polki mieszkające w Szwecji, które lubią biegać, latać pływać. Biegamy maratony, ultra biegi, jeździmy na rowerach, pływamy i nie pogardzimy jazdą na biegówkach.

Lubimy też mniej fizycznie wymagające aktywności -  uprawiamy jogę, medytujemy i morsujemy.


Nie ma lepszego sposobu na nawiązanie przyjaźni niż spotkanie się podczas pół-ekstremalnych przygód, takich jak maraton lub jazda 90 km na biegówkach. W ten sposób możesz poznać prawdziwego przyjaciela na resztę życia. Łzy, pot, nienawiść, miłość, wdzięczność i szczęście - wiele wspólnie doświadczamy. 


Nasze rodziny nadal mieszkają w Polsce, co sprawia, że ​​ta przyjaźń ma dla nas jeszcze większe znaczenie.



Obie jesteśmy po czterdziestce, mamy dwóch synów w podobnym wieku i pracujemy na pełny etat.



Aga - jestem wegetarianką, lubię przebywać z ludźmi i pływać z meduzami (żartuję!). 


Nie lubię jeździć na rowerze pod wiatr i nie jadam pizzy z keczupem.










Kasia - nie jestem wegetarianką (ale próbuję). Uwielbiam przebywać na łonie natury, zwłaszcza w górach - to moja świątynia. 


Nie lubię ukąszeń owadów.







Dlaczego taki blog?


Powodów jest kilka. Przede wszystkim tyle razem przeżyłyśmy i coraz częściej czujemy, że chciałybyśmy mieć pewność, że nasze wspomnienia nie wyblakną (bo jesteśmy po czterdziestce i się starzejemy - żartujemy!). Wspomnienia tworzą dodatkowy wymiar w naszym codziennym życiu, a wszystkie osiągnięcia - małe i duże - dodają nam otuchy.


Ponieważ żadna z nas nie była i nie jest zawodowym sportowcem, mamy nadzieję, że dzięki historiom na naszym blogu możemy zainspirować ludzi, którzy marzą, ale nie mają jeszcze odwagi, aby podjąć nowe wyzwania.


Mimo, że czasami podejmujemy ekstremalne przygody, zawsze dbamy o nasze zdrowie i bezpieczeństwo. Wsłuchujemy się w nasze ciała i w razie potrzeby jesteśmy gotowe przerwać zawody.


Nasze historie rzadko są bardzo poważne… Zawody same w sobie są poważne, ale dla nas wszystko dookoła jest równie ważne, a nawet ważniejsze. Wspólne podróże, niekończące się rozmowy, dużo śmiechu i po prostu dzielenie się chwilą, za każdym razem zbliżają nas do siebie.


Mamy nadzieję, że czytanie naszego bloga sprawi Ci przyjemność i znajdziesz inspirację aby rozpocząć własną przygodę!


Skontaktuj się z nami, jeśli masz do nas pytania.


Kasia i Aga




🔔

Would you like to 

read this post in English?

You will find it here >>


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

I tak to się zaczęło...

Obraz
Pewnego lata, przy okazji bardzo miłego spotkania, zupełnie bez żadnego zastanowienia, podjęłyśmy decyzję, która wyraźnie wpłynęła na nasze życia i zapoczątkowała wyjątkową przyjaźń… ale o tym za chwilę. 🌱🌼🍉 Po raz pierwszy spotkałyśmy się dwa razy. I całe szczęście, bo za pierwszym razem w ogóle nie poczułyśmy do siebie żadnej sympatii. Minęło kilka lat zanim nasze drogi przecięły się ponownie. Zebrałyśmy się w kilka znajomych, aby pobiec w jednym z lokalnych biegów w Goteborgu. Większość dziewczyn zdecydowała się na 5 km, zostawiając nas same na starcie biegu 10-kilometrowego - i tu zaczęło się coś dziać… aczkolwiek ową decyzję podjęłyśmy dopiero dziewięć miesięcy później - latem 2015. Tego własnie lata świętowałyśmy Midsommar (jak na mieszkańców Szwecji przystało) w towarzystwie przyjaciół i znajomych. Agnieszka marzyła, żeby pobiec Lidingöloppet , 30 km i spytała Kasię, czy nie chciałaby się podjąć wyzwania. Kasia bez zastanowienia oczywiście dziarsko przytaknęła. Agnieszka pos...
co dalej »

Czy to jest przyjaźń czy to jest bieganie?

Obraz
A gdyby tak sparafrazować cytat Alberta Camusa....tak aby odpowiedzieć na to pytanie. Nie biegnij (org.idź) za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie biegnij (idź) przede mną, bo mogę za tobą nie nadążyć. Biegnij (Idź) po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.... tak po prostu... Ta nasza przyjaźń zaczęła sie niepewnie naradzać w pocie, błocie i bólach (dosłownie i w przenośni). Kiedy to razem ochoczo zapisałyśmy się na nasz pierwszy bieg Lidingö   a potem na Szwedzkiego Klasyka (narty biegowe 90 km, pływanie w rzece pod i z prądem 3 km, bieg 30 km i rower 300 km) wiedziałyśmy, że nie za mną, nie przede mną, ale że razem pokonamy tego olbrzyma.  Nie wiedziałyśmy o sobie wiele, nie znałyśmy naszych słabości i mocnych stron.  To bieganie i zawody odkrywały nasze prawdziwe miłe a czasami straszne oblicza. Nie możesz udawać kogoś innego kiedy to po 80 km na nartach nie  jesteś już nawet człowiekiem, kiedy walczysz o każdy kilometr, kiedy wszystko cię boli... właśnie wte...
co dalej »

Królowe Kullaberg

Obraz
Czy czuliście kiedyś podczas uprawiania sportu (jakiegokolwiek), że sam sport jest tylko pretekstem, aby spędzić czas w naturze, w lesie, napawać się pięknem zawilców gajowych czy też świerków pospolitych? Czy czuliście nieodparta chęć zatrzymania zegarka, bo otaczające Was piękno zapierało Wam dech w piersi? Tak właśnie jest w naszym beznadziejnym przypadku. Kiedy tylko wdrapiemy się na jakąś górę, a przed nami otworzy ramiona niebieski bezmiar, automatycznie, w bezwładnym odruchu naciskamy te wielkie przyciski STOP aby zadumać się, zamyślić i na chwilę odlecieć. Często żartujemy, że podejmujemy się naszych szaleństw, żeby spędzić dzień na świeżym powietrzu :) Dlatego biegamy, pokonujemy 150 km na rowerze czy 90 km na biegówkach. Jest to tylko sposób podróżowania, przemieszczania się poprzez wąskie, leśne ścieżki czy też malownicze wioski. To tak jakby z włączeniem zegarka, automatycznie rozpoczynała się przygoda. Zawsze towarzyszy nam poczucie, że za rogiem może zdarzyć się nowe, nie...
co dalej »